Niederländisch » Deutsch

Übersetzungen für „flotten“ im Niederländisch » Deutsch-Wörterbuch

(Springe zu Deutsch » Niederländisch)

flo·ten: Verb
vlot·ten: Verb
flop·pen: Verb
flos·sen: Verb
flui·ten: Verb
flir·ten
mot·ten: Verb
rot·ten: Verb
bot·ten: Verb
pot·ten: Verb
sjot·ten: Verb
spot·ten: Verb
lo·ten: Verb
klo·ten: Verb
slo·ten: Verb
vlot·ter: Nomen
fit·ten: Verb

Meintest du vielleicht: vlotten , floten , fitten , vlotter , sloten , kloten , loten , spotten , sjotten , potten , botten , rotten , motten , flirten , fluiten , flossen und floppen

flo·ten VERB

floten 3. Pers Pl Imperf van fluiten¹, fluiten²

Siehe auch: fluiten , fluiten

flui·ten² <floot, h. gefloten> [flœytə(n)] VERB intr

flui·ten¹ <floot, h. gefloten> [flœytə(n)] VERB trans

1. fluiten (geluid voortbrengen):

fluiten

pfeifen

zijn hondje fluiten

(nach) seinem Hund pfeifen

2. fluiten (als scheidsrechter leiden):

fluiten

pfeifen

vlot·ten <vlotte, h. gevlot> [vlɔtə(n)] VERB intr

vlotten

(gute) Fortschritte machen

vlotten

zügig vorangehen

het gesprek vlotte niet erg

das Gespräch kam nicht in Fluss

het werk wil niet vlotten

die Arbeit kommt einfach nicht voran

het wilde niet vlotten met die leningen

es wollte einfach nicht klappen mit den Darlehen

flop·pen <flopte, i. geflopt> [flɔpə(n)] VERB intr

floppen

schiefgehen

onze tournee is geflopt

unsere Tournee war ein Flop [o. Reinfall]

flos·sen <floste, h. geflost> [flɔsə(n)] VERB trans

flossen

mit Zahnseide reinigen

flossen

flossen

flui·ten¹ <floot, h. gefloten> [flœytə(n)] VERB trans

1. fluiten (geluid voortbrengen):

fluiten

pfeifen

zijn hondje fluiten

(nach) seinem Hund pfeifen

2. fluiten (als scheidsrechter leiden):

fluiten

pfeifen

flir·ten [flʏːrtə(n)]

flirten [[o. flɪrtə(n)]] flirtte, h. geflirt VERB intr:

flirten

flirten

flirten

anbändeln

mot·ten [mɔtə(n)] VERB alleen inf.

motten

müssen

motten

sollen

motten (willen)

wollen

wat mot je van me?

was willst du von mir?

rot·ten <rotte, i. gerot> [rɔtə(n)] VERB intr

rotten

faulen

rotten

verfaulen

rotten (van loof, hout ook)

modern

rotten (van loof, hout ook)

vermodern

het rottend hout

das modrige Holz

bot·ten <botte, i. gebot> [bɔtə(n)] VERB intr

botten

ausschlagen

botten

Knospen treiben

botten

knospen

pot·ten <potte, h. gepot> [pɔtə(n)] VERB trans

1. potten (opsparen):

potten

sparen

euro's potten

Euros sparen

2. potten (in potten doen):

potten

(ein)topfen

stekken potten

Ableger eintopfen

sjot·ten <sjotte, h. gesjot> VERB trans belg ugs

sjotten

(gegen) den Ball treten

sjotten

den Ball schießen

spot·ten <spotte, h. gespot> [spɔtə(n)] VERB intr

1. spotten (zich met scherts uiten):

spotten

spotten

een beetje spotten

spötteln

een spottende benaming

eine spottende Bezeichnung

spottend grijnzen

spöttisch grinsen

met [o. over ] iets/iem spotten

über etw/jdn spotten

hij zegt het slechts om te spotten

er sagt es nur zum Spott

2. spotten (belachelijk maken):

spotten

spaßen mit +Dat

niet met zich laten spotten

nicht mit sich spaßen lassen

ja, spot er maar mee (lachen)

du hast gut lachen

ja, spot er maar mee (oppassen)

spotte nicht zu früh

3. spotten (zich niet storen aan):

spotten

spaßen mit +Dat

spotten

spotten +Akk

spotten met zijn gezondheid

mit seiner Gesundheit spaßen

spotten met iems raadgevingen

jds Rat in den Wind schlagen

lo·ten¹ <lootte, h. geloot> [lotə(n)] VERB intr (iets door het lot laten beschikken)

loten

losen

om iets loten

um etw losen

klo·ten <klootte, h. gekloot> [klotə(n)] VERB intr (prutsen)

kloten

(herum)pfuschen

kloten

(herum)murksen

slo·ten VERB

sloten 3. Pers Pl Imperf van sluiten¹, sluiten²

Siehe auch: sluiten , sluiten

slui·ten² <sloot, h./i. gesloten> [slœytə(n)] VERB intr

1. sluiten (dichtgaan):

sluiten

(sich) schließen

sluiten

zugehen ugs

de armband sluit niet meer

das Armband schließt nicht mehr

automatisch sluitende deuren

automatisch schließende Türen

het museum sluit 's winters al om drie uur ook ugs

das Museum macht im Winter schon um drei zu

2. sluiten (aansluiten):

sluiten

schließen

de vensters sluiten niet goed

die Fenster schließen nicht richtig

3. sluiten:

sluiten (goed geheel vormen: betoog)

schlüssig sein

sluiten (goed geheel vormen: meerdere zaken)

(an)schließen an +Akk

die redenering sluit niet

diese Argumentation ist nicht schlüssig

4. sluiten (afsluiten, als einduitkomst hebben):

sluiten

schließen

voor het sluiten van de beurs

vor Börsenschluss

5. sluiten (gelijke eindcijfers aan debet- en creditzijde vertonen):

sluiten

stimmen

een sluitende begroting

ein ausgeglichener Etat

de kas sluit

die Kasse stimmt

uw rekening sluit niet

Ihr Konto ist nicht ausgeglichen

de begroting sluitend maken

den Etat ausgleichen

slui·ten¹ <sloot, h. gesloten> [slœytə(n)] VERB trans

1. sluiten (dichtmaken):

sluiten

schließen

sluiten

zumachen ugs

met gesloten beurzen onderhandelen

über ein Tauschgeschäft verhandeln

in een gesloten enveloppe

in einem verschlossenen Briefumschlag

de mond sluiten

den Mund zumachen

de ogen sluiten

die Augen schließen

de oren/ogen voor iets sluiten

die Ohren/Augen vor etw Dat verschließen

een zaak/een fabriek sluiten

ein Geschäft/eine Fabrik schließen

deze deur sluit zichzelf

diese Tür schließt (sich) von selbst

2. sluiten (opbergen, wegsluiten):

sluiten

schließen

geld in een brief sluiten

einem Brief Geld beischließen

iem in zijn armen sluiten

jdn in die Arme schließen

3. sluiten (buiten-, uitsluiten):

sluiten

aussperren

iem buiten de deur sluiten

jdn aussperren

4. sluiten (plaatsen zonder tussenruimte):

sluiten

schließen

5. sluiten (aangaan):

sluiten

schließen

een huwelijk sluiten

eine Ehe schließen

een lening sluiten

eine Anleihe machen [o. aufnehmen]

vrede/vriendschap sluiten

Frieden/Freundschaft schließen

6. sluiten (beëindigen):

sluiten

(ab)schließen

de stoet sluiten

den Umzug abschließen

7. sluiten:

de gesloten jacht (verbieden)

die Schonzeit

8. sluiten econ. (opmaken):

sluiten

schließen

de boeken sluiten

die Bücher abschließen

vlot·ter <vlotter|s> [vlɔtər] SUBST m

vlotter

Schwimmer m

vlotter (aan visnetten)

Flottholz nt

fit·ten <fitte, h. gefit> [fɪtə(n)] VERB trans

1. fitten (in elkaar passen):

fitten

ineinanderpassen

2. fitten (meten):

fitten

mit der Schieblehre messen

Wörterbuch durchsuchen

Niederländisch

Übersetzungen für „flotten“ im Niederländisch » Deutsch-Wörterbuch

flo·ten VERB

floten 3. Pers Pl Imperf van fluiten¹, fluiten²

Siehe auch: fluiten , fluiten

flui·ten2 <floot, h. gefloten> [flœytə(n)] VERB intr

1. fluiten (op een fluitje blazen):

2. fluiten (fluitinstrument bespelen):

3. fluiten (geluid van een fluit voortbrengen):

flui·ten1 <floot, h. gefloten> [flœytə(n)] VERB trans

1. fluiten (geluid voortbrengen):

2. fluiten (als scheidsrechter leiden):

vlot·ten <vlotte, h. gevlot> [vlɔtə(n)] VERB intr

flop·pen <flopte, i. geflopt> [flɔpə(n)] VERB intr

flos·sen <floste, h. geflost> [flɔsə(n)] VERB trans

flui·ten1 <floot, h. gefloten> [flœytə(n)] VERB trans

1. fluiten (geluid voortbrengen):

2. fluiten (als scheidsrechter leiden):

flir·ten [flʏːrtə(n)]

flirten [[o. flɪrtə(n)]] flirtte, h. geflirt VERB intr:

mot·ten [mɔtə(n)] VERB alleen inf.

rot·ten <rotte, i. gerot> [rɔtə(n)] VERB intr

bot·ten <botte, i. gebot> [bɔtə(n)] VERB intr

pot·ten <potte, h. gepot> [pɔtə(n)] VERB trans

1. potten (opsparen):

2. potten (in potten doen):

sjot·ten <sjotte, h. gesjot> VERB trans belg ugs

spot·ten <spotte, h. gespot> [spɔtə(n)] VERB intr

1. spotten (zich met scherts uiten):

2. spotten (belachelijk maken):

3. spotten (zich niet storen aan):

lo·ten1 <lootte, h. geloot> [lotə(n)] VERB intr (iets door het lot laten beschikken)

klo·ten <klootte, h. gekloot> [klotə(n)] VERB intr (prutsen)

slo·ten VERB

sloten 3. Pers Pl Imperf van sluiten¹, sluiten²

Siehe auch: sluiten , sluiten

slui·ten2 <sloot, h./i. gesloten> [slœytə(n)] VERB intr

1. sluiten (dichtgaan):

2. sluiten (aansluiten):

3. sluiten:

4. sluiten (afsluiten, als einduitkomst hebben):

5. sluiten (gelijke eindcijfers aan debet- en creditzijde vertonen):

slui·ten1 <sloot, h. gesloten> [slœytə(n)] VERB trans

1. sluiten (dichtmaken):

2. sluiten (opbergen, wegsluiten):

3. sluiten (buiten-, uitsluiten):

4. sluiten (plaatsen zonder tussenruimte):

5. sluiten (aangaan):

6. sluiten (beëindigen):

7. sluiten:

8. sluiten econ. (opmaken):

vlot·ter <vlotter|s> [vlɔtər] SUBST m

fit·ten <fitte, h. gefit> [fɪtə(n)] VERB trans

1. fitten (in elkaar passen):

2. fitten (meten):

Wörterbuch durchsuchen

Links zu weiteren Informationen

Feedback

Vokabeltrainer

Synonyms

Mein Suchverlauf

flui·ten² <floot, h. gefloten> [flœytə(n)] VERB intr

flui·ten¹ <floot, h. gefloten> [flœytə(n)] VERB trans

flui·ten¹ <floot, h. gefloten> [flœytə(n)] VERB trans

lo·ten¹ <lootte, h. geloot> [lotə(n)] VERB intr (iets door het lot laten beschikken)

slui·ten² <sloot, h./i. gesloten> [slœytə(n)] VERB intr

slui·ten¹ <sloot, h. gesloten> [slœytə(n)] VERB trans