Niederländisch » Deutsch

Übersetzungen für „gestrichelte“ im Niederländisch » Deutsch-Wörterbuch

(Springe zu Deutsch » Niederländisch)

ge·sticht: Nomen
ge·stal·te: Nomen
ge·strekt: Adjektiv und Adverb
ge·streept: Adjektiv und Adverb
ge·steen·te: Nomen
ge·streng: Adjektiv und Adverb
ge·stre·den: Verb
ge·stre·ken: Verb
ge·stom·mel: Nomen
ge·sti·leerd: Adjektiv und Adverb
ge·steld·heid: Nomen
ges·ti·cu·le·ren: Verb
ge·deel·te: Nomen
ge·ste·ri·li·seerd: Adjektiv und Adverb
ge·he·mel·te: Nomen
ge·vo·gel·te: Nomen

Meintest du vielleicht: gesticht , gesteente , gestreept , gestrekt , gestalte , gevogelte , gehemelte , gesteriliseerd , gedeelte , gesticuleren , gesteldheid , gestileerd , gestommel , gestreken , gestreden und gestreng

ge·sticht <gesticht|en> [ɣəstɪxt] SUBST nt

1. gesticht (inrichting voor krankzinnigen):

gesticht

psychiatrische Anstalt f

2. gesticht:

gesticht (gebouw met een bestemming; stichting)

Heim nt

gesticht (gebouw met een bestemming; stichting)

Anstalt f

gesticht (kerk)

Stift nt

ge·stal·te <gestalte|n, gestalte|s> [ɣəstɑltə] SUBST f

1. gestalte (figuur):

gestalte

Gestalt f

gestalte

Figur f

een rijzige gestalte

eine hochwüchsige Gestalt

2. gestalte (gedaante):

gestalte

Gestalt f

gestalte

Erscheinung f

gestalte geven (aan iets)

einer Sache Gestalt geben

gestalte krijgen

Gestalt annehmen

ge·strekt [ɣəstrɛkt] ADJ

gestrekt

gestreckt

in gestrekte galop

in gestrecktem Galopp

ge·streept [ɣəstrept] ADJ

1. gestreept (met strepen):

gestreept

gestreift

2. gestreept muz.:

gestreept

gestrichen

ge·steen·te <gesteente|n, gesteente|s> [ɣəstentə] SUBST nt

1. gesteente (steen(achtige delfstof)):

gesteente

Gestein nt

2. gesteente (edele stenen):

gesteente

Edelsteine Pl

ge·streng [ɣəstrɛŋ] ADJ

gestreng

streng

op gestrenge toon

in einem strengen Ton

ge·stre·den VERB

gestreden volt. deelw. van strijden

Siehe auch: strijden

strij·den <streed, h. gestreden> [strɛidə(n)] VERB intr

ge·stre·ken VERB

gestreken volt. deelw. van strijken¹, strijken²

Siehe auch: strijken , strijken

strij·ken² <streek, h./i. gestreken> [strɛikə(n)] VERB intr

1. strijken (zich laten gladmaken):

strijken

sich bügeln (lassen)

2. strijken (bespelen):

strijken

streichen

3. strijken (gaan langs, over):

strijken

streichen

strijken

streifen

haar adem streek langs zijn gezicht

ihr Atem streifte sein Gesicht

de zwaluwen strijken over het water

die Schwalben streichen über das Wasser

met de prijs/de eer (gaan) strijken

den Preis davontragen/den Ruhm einstreichen

strij·ken¹ <streek, h. gestreken> [strɛikə(n)] VERB trans

1. strijken (met een strijkende beweging aanraken):

strijken

streichen

strijken

anstreifen

strijken

entlangfahren

met de hand langs zijn kin strijken

sich Dat mit der Hand übers Kinn streichen

iem over de haren strijken

jdm über die Haare streichen [o. fahren]

2. strijken ((textiel) gladmaken):

strijken

bügeln

3. strijken (met een strijkende beweging verplaatsen, veranderen):

strijken

streichen

kreukels uit het papier strijken

zerknittertes Papier glätten

mosterd over de kaas strijken

den Käse mit Senf bestreichen

4. strijken:

strijken (laten zakken)

herunterholen

strijken (laten zakken)

niederholen

strijken (vlag)

streichen

strijken (vlag)

einholen

de mast/zeilen strijken

den Mast umlegen/die Segel einziehen [o. herunterholen]

5. strijken (dichtsmeren):

strijken

verstreichen

strijken

verschmieren

voegen strijken

Fugen verschmieren

6. strijken:

strijken (met een strijkijzer: aanbrengen op iets)

(auf)bügeln

strijken (met een strijkijzer: iets verwijderen)

ausbügeln

plooien uit een rok strijken

Falten aus einem Rock bügeln

ge·stom·mel [ɣəstɔməl] SUBST nt geen Pl

gestommel

Gepolter nt

gestommel

Poltern nt

ge·sti·leerd [ɣəstilert] ADJ

gestileerd

stilisiert

ge·steld·heid [ɣəstɛlthɛit] SUBST f geen Pl

gesteldheid

Zustand m

gesteldheid

Kondition f

gesteldheid (van persoon)

Verfassung f

gesteldheid (van zaak)

Beschaffenheit f

de gesteldheid van het lichaam

die körperliche Verfassung

de gesteldheid van het weer

die Wetterlage

de gesteldheid van de wegen

die Straßenverhältnisse Pl

ges·ti·cu·le·ren <gesticuleerde, h. gegesticuleerd> [ɣɛstikylerə(n)] VERB intr

gesticuleren

gestikulieren

ge·deel·te <gedeelte|n, gedeelte|s> [ɣədeltə] SUBST nt

gedeelte

Teil m

gedeelte (element, onderdeel, bijv. van kleding, machine)

Teil nt

het achterste gedeelte

der hintere Teil

het achterste gedeelte van de trein

das Zugende

het gedeelte van een bedrag

der Teilbetrag

bij gedeelten

in Teilen

bij gedeelten ook econ.

in Raten

het bovenste gedeelte

der/das Oberteil

het eerste gedeelte van de tweede symfonie muz.

der erste Satz der 2. Sinfonie

het grootste gedeelte van het jaar

der größte Teil des Jahres

het middelste gedeelte

der Mittelteil

het onderste gedeelte

der/das Unterteil

voor een gedeelte

teilweise/teils

voor een gedeelte

zum Teil

het voorste gedeelte

der/das Vorderteil

ge·ste·ri·li·seerd [ɣəsterilizert] ADJ

gesteriliseerd

sterilisiert

ge·he·mel·te <gehemelte|n, gehemelte|s> [ɣəheməltə] SUBST nt

gehemelte

Gaumen m

een gespleten gehemelte med.

eine Gaumenspalte

ge·vo·gel·te [ɣəvoɣəltə] SUBST nt geen Pl

1. gevogelte (vogels voor consumptie):

gevogelte

Geflügel nt

2. gevogelte (de gezamenlijke vogels):

gevogelte

Vögel Pl

gevogelte jacht

Federwild nt fachspr

Wörterbuch durchsuchen

Niederländisch

Übersetzungen für „gestrichelte“ im Niederländisch » Deutsch-Wörterbuch

ge·sticht <gesticht|en> [ɣəstɪxt] SUBST nt

1. gesticht (inrichting voor krankzinnigen):

2. gesticht:

ge·stal·te <gestalte|n, gestalte|s> [ɣəstɑltə] SUBST f

1. gestalte (figuur):

2. gestalte (gedaante):

ge·strekt [ɣəstrɛkt] ADJ

ge·streept [ɣəstrept] ADJ

1. gestreept (met strepen):

2. gestreept muz.:

ge·steen·te <gesteente|n, gesteente|s> [ɣəstentə] SUBST nt

1. gesteente (steen(achtige delfstof)):

2. gesteente (edele stenen):

ge·streng [ɣəstrɛŋ] ADJ

ge·stre·den VERB

gestreden volt. deelw. van strijden

Siehe auch: strijden

strij·den <streed, h. gestreden> [strɛidə(n)] VERB intr

1. strijden (vechten):

2. strijden (twisten):

3. strijden (in tweestrijd zijn):

4. strijden (wedstrijd houden):

5. strijden (onverenigbaar zijn):

ge·stre·ken VERB

gestreken volt. deelw. van strijken¹, strijken²

Siehe auch: strijken , strijken

strij·ken2 <streek, h./i. gestreken> [strɛikə(n)] VERB intr

1. strijken (zich laten gladmaken):

2. strijken (bespelen):

3. strijken (gaan langs, over):

strij·ken1 <streek, h. gestreken> [strɛikə(n)] VERB trans

1. strijken (met een strijkende beweging aanraken):

2. strijken ((textiel) gladmaken):

3. strijken (met een strijkende beweging verplaatsen, veranderen):

4. strijken:

5. strijken (dichtsmeren):

6. strijken:

ge·stom·mel [ɣəstɔməl] SUBST nt geen Pl

ge·sti·leerd [ɣəstilert] ADJ

ge·steld·heid [ɣəstɛlthɛit] SUBST f geen Pl

ges·ti·cu·le·ren <gesticuleerde, h. gegesticuleerd> [ɣɛstikylerə(n)] VERB intr

ge·deel·te <gedeelte|n, gedeelte|s> [ɣədeltə] SUBST nt

ge·ste·ri·li·seerd [ɣəsterilizert] ADJ

ge·he·mel·te <gehemelte|n, gehemelte|s> [ɣəheməltə] SUBST nt

ge·vo·gel·te [ɣəvoɣəltə] SUBST nt geen Pl

1. gevogelte (vogels voor consumptie):

2. gevogelte (de gezamenlijke vogels):

Wörterbuch durchsuchen

Links zu weiteren Informationen

Feedback

Vokabeltrainer

Synonyms

Mein Suchverlauf

strij·ken² <streek, h./i. gestreken> [strɛikə(n)] VERB intr

strij·ken¹ <streek, h. gestreken> [strɛikə(n)] VERB trans