Niederländisch » Deutsch

Übersetzungen für „ordentlichen“ im Niederländisch » Deutsch-Wörterbuch

(Springe zu Deutsch » Niederländisch)

or·den·te·lijk: Adjektiv und Adverb
or·de·nen: Verb
or·de·ning: Nomen
or·de·lijk: Adjektiv und Adverb
toe·jui·chen: Verb
brun·chen: Verb
ge·la·chen: Verb
aan·la·chen: Verb
uit·la·chen: Verb
toe·la·chen: Verb
dood·la·chen: Verb
noor·der·licht: Nomen

Meintest du vielleicht: ordenen , ordentelijk , noorderlicht , doodlachen , toelachen , uitlachen , aanlachen , gelachen , brunchen , toejuichen , ordelijk und ordening

or·den·te·lijk <ordentelijke, ordentelijker, ordentelijkst> [ɔrdɛntələk] ADJ

1. ordentelijk (fatsoenlijk):

ordentelijk

ordentlich, anständig

zich ordentelijk gedragen

sich ordentlich [o. anständig] benehmen

2. ordentelijk (billijk):

ordentelijk

angemessen

or·de·nen <ordende, h. geordend> [ɔrdənə(n)] VERB trans

or·de·ning <ordening|en> [ɔrdənɪŋ] SUBST f

1. ordening:

ordening (regelmatige schikking, plaatsing)

Ordnung f

ordening (volgens een bepaald systeem)

Anordnung f

2. ordening (het regelen volgens voorschriften):

ordening

Regelung f

ordening

Regeln nt

ordening

Ordnen nt

ruimtelijke ordening

Raumordnung f

ruimtelijke ordening

Raumplanung f

ruimtelijke ordening

Landesplanung f

3. ordening (het geordend-zijn):

ordening

Ordnung f

de ordening van de maatschappij

die Gesellschaftsordnung

or·de·lijk <ordelijke, ordelijker, ordelijkst> [ɔrdələk] ADJ

1. ordelijk (gerangschikt):

ordelijk

geordnet

2. ordelijk (geregeld):

ordelijk

ordentlich

ordelijk

geordnet

ordelijk

geregelt

een ordelijk leven leiden

in geordneten Verhältnissen leben

3. ordelijk (netjes):

ordelijk

ordentlich

ordelijk

ordnungsliebend

toe·jui·chen <juichte toe, h. toegejuicht> [tujœyxə(n)] VERB trans

1. toejuichen (juichend toeroepen):

toejuichen

zujubeln

2. toejuichen (goedkeuren):

toejuichen

begrüßen

brun·chen <brunchte, h. gebruncht> [brʏnʃə(n)] VERB intr

brunchen

brunchen

ge·la·chen VERB

gelachen volt. deelw. van lachen¹, lachen²

Siehe auch: lachen , lachen

la·chen² <lachte, h. gelachen> [lɑxə(n)] VERB trans (door lachen in een toestand komen)

lachen

lachen

het is om je rot te lachen

es ist zum Schießen [o. Schreien]

zich tranen lachen

Tränen lachen

zich een ongeluk lachen

sich Dat einen Ast lachen

zich krom/slap/zich halfdood lachen

sich kranklachen/schieflachen/totlachen

wie het laatst lacht, lacht het best Sprichw

wer zuletzt lacht, lacht am besten

la·chen¹ <lachte, h. gelachen> [lɑxə(n)] VERB intr

1. lachen:

lachen (als uiting van vrolijkheid, opgewektheid)

lachen

lachen (ingetogen, fijntjes)

lächeln

iem aan het lachen maken

jdn zum Lachen bringen

fijntjes lachen

schmunzeln

fijntjes lachen

verschmitzt lächeln

in lachen uitbarsten

laut loslachen

in zijn vuistje lachen

sich Dat (eins) ins Fäustchen lachen

zijn lachen inhouden

sich Dat das Lachen verbeißen [o. verkneifen]

laat mij niet lachen!

dass ich nicht lache!

om [o. over ] iets lachen

über etw Akk lachen

schaterend lachen

schallend [o. laut] lachen

schudden van het lachen

sich vor Lachen wälzen

dubbel liggen van het lachen

sich biegen [o. krümmen] vor Lachen

2. lachen (bespotten, schertsen; leedvermaak hebben):

lachen

lachen

lachen

lächeln

ik lach er niet om

mir ist nicht zum Lachen

er is [o. valt ] niets te lachen

es gibt nichts zu lachen

aan·la·chen <lachte aan, h. aangelachen> [anlɑxə(n)] VERB intr

aanlachen

anlachen +Akk

de fortuin lacht hem aan

das Glück ist ihm hold

de roem lacht hem aan

ihm winkt der Ruhm

uit·la·chen¹ <lachte uit, i. uitgelachen> [œytlɑxə(n)] VERB intr (ten einde lachen)

uitlachen

auslachen

ze raakte maar niet uitgelachen

sie kam aus dem Lachen gar nicht mehr raus ugs

toe·la·chen <lachte toe, h. toegelachen> [tulɑxə(n)] VERB trans

1. toelachen (lachend aankijken):

toelachen

zulachen +Dat

toelachen

anlachen +Akk

2. toelachen form (gunstig gestemd zijn):

toelachen

gewogen sein +Dat

dood·la·chen <lachte zich dood, h. zich doodgelachen> [dotlɑxə(n)] VERB wk ww

doodlachen zich doodlachen:

doodlachen

sich totlachen

om je dood te lachen

zum Totlachen

noor·der·licht [nordərlɪxt] SUBST nt geen Pl

noorderlicht

Nordlicht nt

noorderlicht

Polarlicht nt

Wörterbuch durchsuchen

Niederländisch

Übersetzungen für „ordentlichen“ im Niederländisch » Deutsch-Wörterbuch

or·den·te·lijk <ordentelijke, ordentelijker, ordentelijkst> [ɔrdɛntələk] ADJ

1. ordentelijk (fatsoenlijk):

2. ordentelijk (billijk):

or·de·nen <ordende, h. geordend> [ɔrdənə(n)] VERB trans

1. ordenen:

2. ordenen (regelen):

3. ordenen (netjes opknappen):

or·de·ning <ordening|en> [ɔrdənɪŋ] SUBST f

1. ordening:

2. ordening (het regelen volgens voorschriften):

3. ordening (het geordend-zijn):

or·de·lijk <ordelijke, ordelijker, ordelijkst> [ɔrdələk] ADJ

1. ordelijk (gerangschikt):

2. ordelijk (geregeld):

3. ordelijk (netjes):

toe·jui·chen <juichte toe, h. toegejuicht> [tujœyxə(n)] VERB trans

1. toejuichen (juichend toeroepen):

2. toejuichen (goedkeuren):

brun·chen <brunchte, h. gebruncht> [brʏnʃə(n)] VERB intr

ge·la·chen VERB

gelachen volt. deelw. van lachen¹, lachen²

Siehe auch: lachen , lachen

la·chen2 <lachte, h. gelachen> [lɑxə(n)] VERB trans (door lachen in een toestand komen)

la·chen1 <lachte, h. gelachen> [lɑxə(n)] VERB intr

1. lachen:

2. lachen (bespotten, schertsen; leedvermaak hebben):

aan·la·chen <lachte aan, h. aangelachen> [anlɑxə(n)] VERB intr

uit·la·chen1 <lachte uit, i. uitgelachen> [œytlɑxə(n)] VERB intr (ten einde lachen)

toe·la·chen <lachte toe, h. toegelachen> [tulɑxə(n)] VERB trans

1. toelachen (lachend aankijken):

2. toelachen form (gunstig gestemd zijn):

dood·la·chen <lachte zich dood, h. zich doodgelachen> [dotlɑxə(n)] VERB wk ww

doodlachen zich doodlachen:

noor·der·licht [nordərlɪxt] SUBST nt geen Pl

Wörterbuch durchsuchen

Links zu weiteren Informationen

Feedback

Vokabeltrainer

Synonyms

Mein Suchverlauf

la·chen² <lachte, h. gelachen> [lɑxə(n)] VERB trans (door lachen in een toestand komen)

la·chen¹ <lachte, h. gelachen> [lɑxə(n)] VERB intr

uit·la·chen¹ <lachte uit, i. uitgelachen> [œytlɑxə(n)] VERB intr (ten einde lachen)