Polnisch » Deutsch

mikser2 (-rka) <Gen ‑a, Pl ‑erzy> [mikser] SUBST m (f) TV

mikser (-rka) (pracownik)
Mixer(in) m (f)
mikser (-rka) (pracownik)
Tonmischer(in) m (f)

mieszek <Gen ‑szka, Pl ‑szki> [mjeʃek] SUBST m

1. mieszek Dim od miech

2. mieszek BOT:

Balg m

3. mieszek FOTO → miech

4. mieszek przest (mały woreczek):

Siehe auch: miech

miech <Gen ‑a, Pl ‑y> [mjex] SUBST m

2. miech FOTO:

Balgen m

mielec <Gen ‑lca, Pl ‑lce> [mjelets] SUBST m

1. mielec BOT (trawa pastewna):

2. mielec ZOOL (żołądek ptaków):

mięsień <Gen mięśnia, Pl mięśnie> [mjej̃ɕeɲ] SUBST m ANAT

I . mieszać <‑sza> [mjeʃatɕ] VERB trans

1. mieszać < perf wy‑> (rozrabiać):

2. mieszać < perf z‑> <[lub wy‑]> <[lub po‑]> <[lub za‑]> (łączyć):

3. mieszać < perf w‑> (wplątywać):

4. mieszać < perf po‑> (mylić):

II . mieszać <‑sza> [mjeʃatɕ] VERB refl

1. mieszać < perf z‑> <[lub wy‑]> (łączyć się):

2. mieszać übtr (przeplatać się):

3. mieszać < perf w‑> (wtrącać się):

sich Akk in etw Akk [hin]einmischen

4. mieszać < perf w‑> (wziąć udział):

7. mieszać < perf z‑> (odczuwać zdenerwowanie):

mieszadełko <Gen ‑ka, Pl ‑ka> [mjeʃadewko] SUBST nt, mieszadło [mjeʃadwo] SUBST nt <Gen ‑ła, Pl ‑ła>, mieszak [mjeʃak] SUBST m <Gen ‑a, Pl ‑i> TECH

mieść <miecie; Imperf mieć> [mjeɕtɕ] VERB trans, intr (rzucać czymś drobnym)

mięso <Gen ‑sa, Pl ‑sa, Gen Pl mięs> [mjew̃so] SUBST nt

mięsak <Gen ‑a, Pl ‑i> [mjew̃sak] SUBST m MED

mięsko <Gen ‑ka, Pl ‑ka> [mjew̃sko] SUBST nt ugs

mięsko Dim od mięso

Siehe auch: mięso

mięso <Gen ‑sa, Pl ‑sa, Gen Pl mięs> [mjew̃so] SUBST nt

mięsny [mjew̃snɨ] ADJ

I . mierny [mjernɨ] ADJ geh

II . mierny <Gen ‑nego, Pl ‑ne> [mjernɨ] SUBST m adj. Dekl. (ocena)

mienie <Gen ‑ia, kein Pl > [mjeɲe] SUBST nt geh

miech <Gen ‑a, Pl ‑y> [mjex] SUBST m

2. miech FOTO:

Balgen m

miedź <Gen ‑edzi, kein Pl > [mjetɕ] SUBST f CHEM

mielić [mjelitɕ]

mielić → mleć

Siehe auch: mleć

I . mleć <miele; pret mełł, mełła, mełli perf ze‑> [mletɕ] VERB trans

II . mleć <miele; pret mełł, mełła, mełli> [mletɕ] VERB intr

I . mienić <mieni; Imperf mień> [mjeɲitɕ] VERB trans (nazywać kogoś lub coś)

II . mienić <mieni; Imperf mień> [mjeɲitɕ] VERB refl

1. mienić przest (uważać się za):

2. mienić (błyszczeć się):

3. mienić (przybierać różne barwy):

Möchtest du ein Wort, eine Phrase oder eine Übersetzung hinzufügen?

Sende uns gern einen neuen Eintrag.

Seite auf Deutsch | Български | English | Español | Français | Italiano | Polski | Русский | Slovenščina | Srpski