Niederländisch » Deutsch

Übersetzungen für „unrechten“ im Niederländisch » Deutsch-Wörterbuch

(Springe zu Deutsch » Niederländisch)

Ergebnis-Übersicht

be·rech·ten: Verb
aan·hech·ten: Verb
aan·vech·ten: Verb
in·vlech·ten: Verb
uit·vech·ten: Verb
biech·ten: Verb
slech·ten: Verb
vlech·ten: Verb
be·vech·ten: Verb
brach·ten: Verb
trach·ten: Verb
be·rich·ten: Verb
door·vech·ten: Verb
lijn·rech·ter: Nomen
bek·vech·ten: Verb
be·slech·ten: Verb
op·biech·ten: Verb
smach·ten: Verb
plach·ten: Verb
slach·ten: Verb

Meintest du vielleicht: berechten , uitvechten , invlechten , aanvechten , aanhechten , berichten , trachten , brachten , bevechten , vlechten , slechten , biechten , lijnrechter , doorvechten , opbiechten , beslechten , bekvechten , bezochten , betichten , belichten , afwachten , zwichten , vluchten , vlochten , stichten , slachten , plachten , smachten und bevoorrechten

be·rech·ten <berechtte, h. berecht> [bərɛxtə(n)] VERB trans

aan·hech·ten <hechtte aan, h. aangehecht> [anhɛxtə(n)] VERB trans

aan·vech·ten <vocht aan, h. aangevochten> [anvɛxtə(n)] VERB trans

in·vlech·ten <vlocht in, h. ingevlochten> [ɪnvlɛxtə(n)] VERB trans

einflechten in +Akk

uit·vech·ten <vocht uit, h. uitgevochten> [œytfɛxtə(n)] VERB trans

iets met iem uitvechten

etw mit jdm ausfechten

jullie vechten het maar (onderling) uit!

das müsst ihr unter euch ausmachen!

biech·ten <biechtte, h. gebiecht> [bixtə(n)] VERB trans

gaan biechten

zur Beichte gehen

slech·ten <slechtte, h. geslecht> [slɛxtə(n)] VERB trans

1. slechten (vlak maken):

ebnen

wegen slechten

Wege ebnen [o. planieren]

2. slechten (slopen):

slechten mil.

een huis slechten

ein Haus niederreißen

de wallen slechten

die Wälle schleifen

3. slechten (doen verdwijnen):

een heuvel slechten

einen Hügel abtragen

molshopen slechten

Maulwurfshügel einebnen

vlech·ten <vlocht, h. gevlochten> [vlɛxtə(n)] VERB trans

een band door het haar vlechten

sich Dat ein Band ins Haar flechten

manden vlechten

Körbe flechten

be·vech·ten <bevocht, h. bevochten> [bəvɛxtə(n)] VERB trans

1. bevechten (vechtend verkrijgen):

2. bevechten (vechten tegen):

brach·ten VERB

brachten 3. Pers Pl Imperf van brengen

Siehe auch: brengen

bren·gen <bracht, h. gebracht> [brɛŋə(n)] VERB trans

brengen (leiden)

het glas aan de lippen brengen

das Glas an die Lippen setzen

iem ertoe brengen dat hij …

jdn dazu bringen, dass er …

hij bracht zijn hand aan de pet

er legte die Hand an die Mütze

breng dat eens eventjes hier!

bring das mal her!

ik kom u iets brengen

ich bringe Ihnen etw

iets naar voren brengen

geld naar de bank brengen

Geld auf die Bank bringen

iem naar de tram/naar bed brengen

jdn zur Straßenbahn/ins Bett bringen

iets op papier brengen

etw zu Papier bringen

zich iets te binnen brengen

sich an etw Akk erinnern

wat zal de tijd ons brengen? übtr

was wird uns die Zukunft bringen?

dat bracht hen weer tot elkaar

das brachte sie wieder zusammen

dat bracht hen weer tot elkaar form

das führte sie wieder zusammen

de mensen nader tot elkaar brengen

die Menschen einander näherbringen

het ver brengen

es weit bringen

trach·ten <trachtte, h. getracht> [trɑxtə(n)] VERB trans

trachten (pogen)

trachten (streven naar)

trachten (streven naar)

het iedereen naar de zin trachten te maken

sich bemühen, es jedem recht zu machen

iets trachten te vergeten form

bemüht sein, etw zu vergessen

be·rich·ten <berichtte, h. bericht> [bərɪxtə(n)] VERB trans

de ontvangst berichten

den Empfang anzeigen

door·vech·ten¹ <vocht zich door, h. zich doorgevochten> [dorvɛxtə(n)] VERB wk ww

doorvechten zich doorvechten (zich een weg banen):

doorvechten

sich durchkämpfen durch +Akk

lijn·rech·ter <lijnrechter|s> [lɛinrɛxtər] SUBST m

lijnrechter

Linienrichter m

bek·vech·ten [bɛkfɛxtə(n)] VERB alleen inf.

sich (herum)zanken

sich herumstreiten

be·slech·ten <beslechtte, h. beslecht> [bəslɛxtə(n)] VERB trans

1. beslechten (uit de weg ruimen):

het pleit is beslecht

das ist beschlossene Sache

2. beslechten (vlak maken):

op·biech·ten <biechtte op, h. opgebiecht> [ɔbixtə(n)] VERB trans

smach·ten <smachtte, h. gesmacht> [smɑxtə(n)] VERB intr

1. smachten (wegkwijnen):

verschmachten form

van honger of dorst smachten

vor Hunger oder Durst Dat verschmachten [o. vergehen]

2. smachten (snakken):

schmachten nach +Dat

lechzen nach +Dat

naar gezelschap smachten

nach Gesellschaft schmachten [o. lechzen]

het land smacht naar regen übtr

das Land lechzt nach Regen

plach·ten VERB

plachten 3. Pers Pl Imperf van plegen¹, plegen²

Siehe auch: plegen , plegen

ple·gen² <pleegde, h. gepleegd> [pleɣə(n)] VERB trans

1. plegen ((iets ongeoorloofds) bedrijven):

een aanslag plegen op iem

einen Anschlag auf jdn verüben

abortus plegen

een strafbaar feit plegen

eine Straftat begehen

een moord plegen

einen Mord begehen

verraad plegen

zelfmoord plegen

Selbstmord verüben

Wendungen:

overleg plegen (doen, verrichten)

een telefoontje plegen

ple·gen¹ <placht> [pleɣə(n)] VERB intr (personen, zaken: gewoon zijn)

zo placht ik altijd te doen

so pflegte ich es immer zu tun

slach·ten <slachtte, h. geslacht> [slɑxtə(n)] VERB trans

1. slachten (doden):

2. slachten (personen):

Linguatec

Wörterbuch durchsuchen

Niederländisch

Seite auf Deutsch | English | Español | Italiano | Polski